Lekcja 4 - Stosujemy instrukcję iteracyjną do realizacji algorytmów iteracyjnych
Jeżeli w naszym programie pewna jego część była wykonywana wielokrotnie, możemy użyć instrukcji pętli. Do dyspozycji mamy dwie instrukcje: for i while. Na dzisiejszej lekcji poznamy tę pierwszą.
W poniższym zadaniu przedstawiono użycie pętli for. Zmienna i jest nazywana licznikiem i służy do kontroli ilości powtórzeń pętli. Range (zakres) określa ile razy instrukcja pętli jest wykonana. Instrukcje, które będą powtarzane, muszą posiadać wcięcie (przed print są cztery spacje). Przepisz program i zapisz go na dysku h: pod nazwą drukujx.py.
W tym konkretnym zadaniu zmienna i przyjmuje wartości od 0 do 9, czyli pętla wykona się 10 razy. Wypróbuj działanie programu.
W następnym zadaniu ilość powtórzeń pętli ustalimy odpowiadając na pytanie "Ile liczb chcesz dodać?". Np. jeżeli na pytanie odpowiesz 5, to zmienna i przyjmie wartości: 0, 1, 2, 3, 4. Przepisz ten program, zapisz na dysku h: pod nazwą sum_n_liczb.py i sprawdź jak działa.
Kolejne zadanie rozwiązuje problem wyszukania w zbiorze liczb tej największej. Po uruchomieniu program zapyta ile liczb ma być w zbiorze, a następnie zaproponuje podanie tych liczb. Na koniec wypisze największą liczbę.
Program realizuje algorytm znajdowania największego elementu w zbiorze n liczb.
Dane to: zbiór n liczb całkowitych, a wynik to: największy element w danym zbiorze. Przyjmujemy tymczasowo, że największym elementem zbioru jest pierwsza liczba (zapamiętana w zmiennej maks). Następnie porównujemy ją z kolejnymi liczbami zbioru. Jeżeli znajdziemy liczbę większą od maks, to dotychczasową wartość maks zastępujemy tą większą liczbą.
Przepisz program, zapisz na dysku h: pod nazwą maksimum.py i sprawdź jak działa.
Na zakończenie lekcji spróbuj przerobić program maksimum.py tak, aby w zbiorze n liczb znajdował najmniejszą. Zapisz go na dysku h: pod nazwą minimum.py. Obrazek przedstawia przykładowe uruchomienie takiego programu.