|
|
 >Algorytmy>C++>Lekcja 7 - poznajemy zmienne tablicowe i instrukcję pętli for w języku C++
Lekcja 7 - poznajemy zmienne tablicowe i instrukcję pętli for w języku C++
-
Tablice służą do organizacji (odczytu, przetwarzania, zapisu) wielu danych tego samego typu. Deklarujemy je w następujący sposób:
nazwa_typu nazwa_tablicy[rozmiar]
przy czym:
nazwa_typu - nazwa przechowywanego typu danych np. double, int, char,
nazwa_tablicy - nazwa tablicy - zasady takie same jak przy nazwach zmiennych
rozmiar - ilość elementów, które chcemy przechowywać w tablicy.
np. aby zadeklarować tablicę o nazwie liczby do przechowywania 7 liczb całkowitych, piszemy:
int liczby[7]
Do pierwszego elementu tablicy odwołujemy się poprzez liczby[0], do drugiego liczby[1], a do siódmego -liczby[6].
-
Oto najważniejsze cechy tablicy w języku C++:
- może przechowywać elementy tylko jednego typu;
- musi mieć określony stały rozmiar (lub rozmiar ten zostaje wyliczony przez kompilator, gdy określimy wartości poszczególnych elementów tablicy podczas inicjalizacji);
- jest indeksowana od zera (pierwszy element ma indeks zerowy);
- umożliwia szybki dostęp do dowolnego elementu tablicy;
- nie jest sprawdzana poprawność odwołań do elementów - to na programiście spoczywa odpowiedzialność za nieprzekroczenie dopuszczalnego zakresu tablicy;
- umożliwia łatwiejsze operowanie na danych, łatwiejsze ich wypisywanie i pobieranie.
-
Pętla for (podobnie jak pozostałe pętle, o pętli while będzie jeszcze mowa) umożliwia powtórzenie określonych operacji tak długo, jak warunek końcowy jest spełniony.
Przykład pętli for:
for (int i; i<n; i++) {
//Powtarzany blok instrukcji
}
W nawiasie okrągłym podane są trzy parametry oddzielone średnikami:
- nadanie początkowej wartości zmiennej zwanej licznikiem,
- warunek kończący pętlę,
- zwiększenie (zmniejszenie) licznika - w przykładzie jest zwiększenie o 1.
-
Aby lepiej zrozumieć pojęcie tablicy wykonamy następujące ćwiczenie.
Wczytamy do tablicy 5 liczb, a następnie wyświetlimy wybraną na ekranie.
Wczytaj szablon.cpp i uzupełnij go do postaci:
Po sprawdzeniu działania programu zapisz go pod nazwą tablica1.cpp
-
W powyższym programie wartości elementów tablicy podano podczas deklaracji tablicy (w nawiasie klamrowym). Najczęściej jednak elementy tablicy będą podawane (wczytane) po uruchomieniu programu. Taki scenariusz realizuje następny program. Poprzedni program przekształć do poniższej postaci i zapisz go pod nazwą tablica2.cpp
Wczytywanie elementów tablicy jest realizowane w pętli for. Sprawdź działanie programu, dopisz dodatkową instrukcję, aby wyświetlał szósty element tablicy.
-
Jeżeli chcemy wypisać wszystkie elementy tablicy, warto zastosować do tego instrukcję pętli for. Przekształć poprzedni program do postaci:
Zapisz go pod nazwą tablica3.cpp
-
Wczytaj teraz program bankomat1.cpp z poprzedniej lekcji. Popraw go do poniższej postaci i zapisz pod nazwą bankomat2.cpp
Jak zapewne zauważyłeś wykorzystanie zmiennej tablicowej i instrukcji pętli for znacznie skróciło i uprościło program.
|
|
|